Tuesday, September 28, 2010

ျငီးေငြ ့ျခင္းမ်ား ၁

ခင္ဗ်ားတို႔ အေျပာမ်ားတဲ့
အသားအေရ ထိန္းသိမ္းျခင္းအေၾကာင္း
ၿငီးေငြ႕တယ္…

ဆံပင္ေတြအတြက္ ဗီတာမင္လိုတယ္လို႔
အေရးတယူေျပာေနတဲ့ၾကား
ႏွလံုးသားေတြ က်န္းမာသန္စြမ္းဖို႔
ဘာလိုအပ္ပါသလဲ

ေဗာက္ကင္းစင္လို႔
ဘ၀ဟာေပ်ာ္စရာေကာင္းသတဲ့ေလ
ေနေပ်ာ္ဖြယ္ရာ မေကာင္းတဲ့အေႏွာက္အယွက္ဟာ
ေဗာက္ထျခင္းသက္သက္ပဲတဲ့လား…

ေနေရာင္ဒဏ္ကာကြယ္ဖို႔ ယူဗီခရင္အားကိုးတဲ့
အင္တာဗ်ဴးခံ ျဖဴႏုေခ်ာဥ ေကာင္ေလးရယ္
ေလာကဓံကို ခုခံဖို႔
ငါတို႔ဘာသံုးရမလဲ

မီးကေတာ့ လြတ္္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့
ဖရီးစတုိင္ပဲႀကိဳက္သတဲ့
ငါတို႔မနက္ျဖန္ေတြ လြတ္လပ္ဖို႔ေရာ
ဘာစတိုင္၀တ္ရမလဲကြာ…

ကဲထားပါေတာ့
ခင္ဗ်ားတို႔ အေျပာမ်ားတဲ့
အသားအေရထိန္းသိမ္းျခင္းအေၾကာင္း
ေနာက္လထုတ္တစ္အုပ္အုပ္မွာ ပါဦးမွာ အေသအခ်ာပဲ။ ။


Aniko
24 Feb 09
00:04 am

...

ပင္ပန္းလွၿပီ..
မတူညီတဲ႔အနားေတြကို
ဇြတ္အတင္းဆြဲညွိထားရလို႔
ကြဲထြက္လုဆဲဆဲဗဟုဂံတစ္ခုကို
ရင္ဘတ္နဲ႔ထိန္းထားရတာ
ပင္ပန္းလွၿပီ..

ေနရိပ္ကိုလိုခ်င္ရင္
ေနပူထဲကေစာင္႔တဲ႔
ငါ႔မွာ ပူေလာင္ရလြန္းလို႔
အေငြ႕ပ်ံေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ႔မတတ္ေပမယ္႔..
ေနရိပ္ေအးေအးကေတာ႔ ေ၀းေ၀းေနဆဲ..

ေၿခကုန္လက္ပန္းက်ေနတဲ႔
ငါ႔ႏွလံုးသားက
လက္ေလ်ွာ႔လိုက္ခ်င္ၿပီဆိုတာကို
ဦးေႏွာက္ကထိန္းထားခဲ႔လို႔ရယ္..
ထပ္တိုးလာတဲ႔ သံေယာဇဥ္တစ္ၾကိဳးေၾကာင္႔ရယ္
ငါ..
ေနာက္ဆးံုအခ်ိန္အထိေတာ႔
က်ားကန္ၾကည္႔ဦးမယ္..

Monday, September 27, 2010

ေက်းဇူးတင္လႊာ

ခ်စ္သူေရ...
မင္းက ထူးၿခားတဲ့ ငါ႔ရဲ႕ ခ်စ္သူပါ...

မင္းဟာ...
တစ္ခါတစ္ေလ အီေကြတာ.. တစ္ခါတစ္ေလ ဝင္႐ုိးစြန္း..
တစ္ခါတစ္ေလ ပင္လယ္နက္.. တစ္ခါတစ္ေလ ဧဝရက္..
တစ္ခါတစ္ေလ ဟစ္တလာ.. တစ္ခါတစ္ေလ မိုနာလီဇာ..
တစ္ခါတစ္ေလ ဝိုင္တခြက္.. တစ္ခါတစ္ေလ ခ်က္အရက္..
တစ္ခါတစ္ေလ သူငယ္တန္းကဗ်ာ.. တစ္ခါတစ္ေလ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္း..
တစ္ခါတစ္ေလ အီရတ္.... တစ္ခါတစ္ေလ ရွန္ဂရီလာ..
တစ္ခါတစ္ေလ ငလ်င္မွတ္တမ္း.. တစ္ခါတစ္ေလ မိုေလဝသေၾကၿငာခ်က္..
တစ္ခါတစ္ေလ တိုက္ေတနီယမ္... တစ္ခါတစ္ေလ လစ္တမတ္စကၠဴ..
တစ္ခါတစ္ေလ မက္မြန္သီး... တစ္ခါတစ္ေလ ဝက္ဆီဖတ္..
တစ္ခါတစ္ေလ ေရႊဥေဒါင္း... တစ္ခါတစ္ေလ အၾကည္ေတာ္..
တစ္ခါတစ္ေလ ေအာက္ဆီဂ်င္.. တစ္ခါတစ္ေလ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္..
တစ္ခါတစ္ေလ ............. ..................................
............................... ..................................

ခ်စ္သူေရ...
အရင္တုန္းက ငါဟာ သာမာန္ေက်ာက္ခဲတစ္လံုး ဆိုရင္ေတာင္
အပူခ်ိန္နဲ႔ရာသီဥတု အေၿပာင္းအလဲ ၿပင္းထန္မႈေၾကာင့္
အဖိုးတန္အသြင္ေၿပာင္း ေက်ာက္ေကာင္းေကာင္းတစ္လံုး
ၿဖစ္ေနခဲ့ေရာေပါ႔......

PPA
12:06 AM
6/5/10

လြဲ

ရင္ခုန္သံေတြထပ္တူက်ခဲ႔ပါရက္နဲ႔
မ်က္၀န္းကစကားကို
ဘာသာၿပန္တခ်က္အလြဲမွာ
တသက္ခြဲဖို႔ၿဖစ္လာမယ္လို႔
ငါ.. ထင္ထားခဲ႔ပါ႔မလား.. ခ်စ္သူ..

ငါတို႔..
ေက်ာခ်င္းကပ္ရပ္ေနမိေတာ႔
ကမာၻၾကီးဘယ္လိုလည္လည္
ဘယ္ေတာ႔ဆံုႏိုင္မွာမို႔လဲ..

ဆံုႏိုင္ခြင္႔ေတြ
ေ၀းမေနပါဘဲ
ေရွ႕တိုးဖို႔မရဲခဲ႔လို႔
တို႔ႏွစ္ေယာက္လြဲခဲ႔ေပမယ္႔..
ကြဲခဲ႔တဲ႔အသည္းရင္ထဲထည္႔ရင္း
လြမ္းရဲပါေသးတယ္.. ခ်စ္သူရယ္..

အလင္း VS အေမွာင္


တဒဂၤေလးပါပဲ..
အေရာင္ေတာက္ေနတဲ႔တိမ္ေတြေအာက္
ဆံုမွတ္တူတဲ႔မ်က္၀န္းေတြမွာလဲ
တိမ္ေရာင္ေတြဟပ္ၿပီး လင္းလက္လို႔...

ဒါေပမယ္႔..
တို႔အတူေရာက္ေနခဲ႔တာကေတာ႔
အခ်င္းခ်င္းေတာင္မၿမင္ႏိုင္ေလာက္တဲ႔
အေမွာင္ကမာၻထဲေလ...

Photo Credit to PPA.

အလင္းေ၀းည

ေမွာင္အတိဥာဥ္႔နက္သန္းေခါင္ထဲ
အလင္းေရာင္မဲ႔ေနလိုက္ပံုမ်ား
အိပ္မက္ထဲေတာင္ပိန္းပိတ္လို႔...

အဆံုးမ႔ဲအနာဂါတ္ကို
စိတ္ကူးနဲ႔ေမွ်ာ္ေငးမိၿပန္ေတာ႔
ရယ္သံေတြေတာင္ ေၿခာက္ကပ္ကပ္နဲ႔ေလ..

အတိတ္လမ္းမွာေတာ႔
ေပ်ာ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔မွတ္တိုင္တခ်ိဳ႕က
ၾကယ္မႈန္ေလးေတြလို တလက္လက္နဲ႔
ေ၀း.. ေ၀းက်န္ခဲ႔ေပါ႔...

တိတ္ဆိတ္ေၿခာက္ကပ္ေနတဲ႔
ဟင္းလင္းၿပင္အေမွာင္ေလာကထဲ
လွမ္းေလွ်ာက္ရင္းလမ္းေပ်ာက္ေနသူေတြအတြက္
ေကာင္းကင္ရယ္..
လွ်ပ္စီးတခ်က္ေလာက္ၿဖစ္ၿဖစ္
လင္းလက္ေပးလိုက္ပါေတာ႔..

ကာလန္ကူနီ

ေခာတ္မွီနည္းေတြနဲ႔
ရီဆိုက္ကယ္လုပ္ဖို႔
အိပ္မက္ေဟာင္းေတြ
ေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္တယ္..

ရင္ခုန္သံ
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြကိုေတာ႔
တစ္ပိႆာ
ေထာင္႔ငါးရာေပးမယ္..

အခ်စ္စစ္စစ္ဆိုရင္
ေမတၲာႏုႏုနဲ႔
အလိုက္ေပးလဲတယ္..

အလြမ္းတစ္ပုလင္းကို
အနမ္းတစ္ၿခင္းနဲ႔
ဒဲ႔လဲေပးတယ္..

အိပ္မက္ေဟာင္းေတြအခါခါမက္ရင္း
ရင္ခုန္သံေတြလတ္ဆတ္ဆဲမို႔
အခ်စ္စစ္ရဲ႕သေကၤတ
အလြမ္းေတြသာပိုင္ဆိုင္ေနရပါတယ္ဆိုသူေတြအတြက္
ေဟာဒီမွာ လာၿပီ..
ကာလန္ကူနီ..

Thursday, September 23, 2010

ေရႊ႕ေျပာင္းေတာအုပ္














မိခင္ရဲ႕ ရင္ကိုခြဲေဖာက္
ေဝးႏိုင္သမွ်ေဝးေဝးေရာက္ဖို႔
ေလအစုန္ အဟုန္စီးလို႔
ခရီးအျပင္းႏွင္ခဲ႔တယ္...
ငါဟာ ... အေတာင္ပါတဲ့သစ္ေစ့ေလး ...

မိခင္ဖန္ဆင္းေပးတဲ႔အေတာင္ပံေတြနဲ႔
ငွက္တစ္ေကာင္ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး
ေလဟုန္စီးလို႔ ေပ်ာ္ခဲ့ရတာကခဏ ...
အရွိန္ရယ္ကုန္လို႔
ေျမတလင္း သက္ဆင္းရတဲ့အခါ ...
တစ္စက္မွမေႏြးေထြးေလတဲ့
အစိမ္းသက္သက္ေျမျပင္ရိုင္းက
ေအးစက္စက္ ေစာင့္ႀကိဳေနခဲ့တယ္ ...

မွီတြယ္ရာမဲ့ေျမျပင္ေပၚမွာ
အျမစ္တြယ္အေနက်လို႔
ဘဝအေျခလွႏိုင္ဖို႔အေရး
အေတြးအလုပ္ အဟုတ္ခက္သေလာက္
ေရၾကည္တစ္ေပါက္ေသာက္ရဖို႔ေတာင္
မလြယ္လွပါဘူး ...

အျမစ္တြယ္အပင္ေပါက္ခြင့္ရလို႔
အရြယ္မေရာက္ေသးခင္ခဏမွာတင္
ပတ္ဝန္းက်င္ေပါင္းျမက္႐ိုင္းေတြက
ဝါးၿမိဳလို႔လက္စတံုးပစ္လိုက္ၾကမွာကိုလဲ
စိုးခဲ႔ရေသး ... ...

ဒါေပမဲ့ အေမ ... ...
ပူပင္မေနပါနဲ႔
ဘယ္ေရေျမ ဘယ္အေျခေရာက္ေရာက္
ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ၿပီး
ေအာင္ျမင္စြာပြင္႔သီးႏိုင္ဖို႔အေရးေတာ့
အေမ့သားေတြ စြမ္းပါေသးတယ္ ...

ေလဒဏ္မိုးဒဏ္ ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္း
ေရာက္ေလရာေျမအရပ္မွာ
အေမေပးတဲ့ဇာတိမပ်က္
တတ္ႏိုင္မွ်ႀကိဳးစားရင္း
ေဝဆာေအာင္ျမင္တဲ့သစ္တစ္ပင္အျဖစ္
ရပ္တည္ျပလိုက္ခ်င္ေသးရဲ႕ ...

ရင္ခြင္အခန္း


ခ်စ္ရသူရဲ႕ ဥေပကၡာဆိုတာ
အသြားထက္တဲ႔ ဓါးတစ္လက္မွန္း
သိလိုက္ရတဲ႔အခ်ိန္မွာ
ကၽြန္မႏွလံုးသားက
တစ္စစီကြဲေနခဲ႔ၿပီးၿပီ.....

ကၽြန္မေၿပာသမွ်စကား
မုသားရယ္လို႔ ယံုမွတ္ထားသူကို
ဘယ္လိုရွင္းလင္းေအာင္
ခင္းက်င္းၿပသရမွာတဲ႔လဲ

တကယ္ပါ....ခ်စ္သူ....
မယံုဘူးဆိုတာသိပါတယ္
ဒါေပမယ္႔...
ရင္မွာတင္းၾကပ္
အၿငင္းခက္တဲ႔ခံစားခ်က္ေတြအေၾကာင္း
ေၿပာၿပေနခ်င္ေသးတယ္ေလ...

ႏွလံုးသားႏွင္႔ရင္း၍



အရင္တုန္းက
တယုတယၿပဳခဲ႔သမွ်...
ခုက်ေတာ႔လည္း
သမုဒယႏြယ္ေတြပါပဲ ေမာင္....

ေရွာင္ဖယ္မရေအာင္
ေႏွာင္တြယ္မိေနတယ္ဆို
အခ်စ္မသိတဲ႔ရွင္က
ေလွာင္ရယ္ေနမလားပဲ...




အမုန္းကနတၳိ
အရႈံးသာအတိၿပီးတာမို႔
ၿပံဳးေနတဲ႔အၾကည္႔မ်ိဳးနဲ႔လည္း
မကလိရဲခဲ႔ပါဘူး...

မွန္းဆၾကည္႔ရင္ေတာင္
တမ္းတမိေနဆဲမို႔
လြမ္းရတဲ႔ရက္ေတြဆိုတာလည္း
တြက္ေရလို႔ေတာင္မရခဲ႔ပါဘူး...

ေပ်ာ္ရာမွာမေန
ေတာ္ရာမွာေနရသူမို႔
အေ၀းရပ္က
ေဆြတသက္သက္နဲ႔
ေပးအပ္လိုက္တဲ႔ အခ်စ္ေတြအတြက္
ေမွးစက္ရာရင္ခြင္ကို
ၿပင္ဆင္ေပးႏိုင္သူက
သခင္....
ရွင္တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတာေလ...

လိုခ်င္တာကဆႏၵ
ၾကံဳလာတာကဘ၀မို႔
လိုအင္မၿပည္႔လို႔လည္း
မၿငိဳၿငင္ပါဘူး သခင္....
ရွင္႔ဘ၀အေၿခအေန
ေပ်ာ္ပါေစလို႔ပဲဆုမြန္ေၿခြပါရေစ......
ႏွလံုးသားႏွင္႔ရင္း၍.................................

ဟန္ေဆာင္ၿခင္းရဲ႕ရလာဒ္


ကဗ်ာကိုအလြမ္းနဲ႔ဖြဲ႔တာဟာ
တမ္းတၿခင္းရဲ႕နမိတ္
အေဆြးပံုရိပ္ေတြသာဆိုရင္
ငါေလ...
မင္းကို... တမ္းတလြမ္းေဆြးေနရတုန္းေပါ႔....

အမုန္းအမုန္းနဲ႔
တခ်ိန္လံုးဟစ္ေၾကြးေနသမွ်
အလွဆံုးၿပံဳးရင္း
မာနေတြတင္းၿပေနသမွ်
ရင္ထဲကဆႏၵ.... တကယ္မဟုတ္ရပါဘူး...

ငါမကၽြမ္းက်င္တဲ႔ဟန္ေဆာင္ၿခင္းေတြနဲ႔
ဖန္ဆင္းကာ မာန္တင္းေနရတာေတြ
မင္းကေတာ႔... အလွ်င္းမသိခဲ႔ပါဘူးေလ...

အလြမ္းေတြရဲ႕အနားသတ္
ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းကမ္းစပ္ကို
အၿပင္းေလွာ္ခတ္သြားခ်င္ေပမယ္႔
ဥေပကၡာလိႈင္းၾကမ္းေတြေၾကာင္႔
ကမ္းနဲ႔ေ၀းရာကိုပဲ ေၿပးခြာခဲ႔ရတယ္....

ခ်စ္သူေရ.....
တကယ္ဆို ငါေလွ်ာက္လွမ္းေနတာ...
မာနေတြခင္းထားတဲ႔
အတၱလမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေပါ႔.....

လူေပ်ာက္ေၾကာ္ၿငာ

၀ါဆိုမိုးပြင္႔
ဆင္းလြင္႔ေနဆဲ
၀သန္ရာသီ
တစ္နံနက္ထဲမွာေပါ႔...

စာသင္ႏွစ္သစ္
ေက်ာင္းစဖြင္႔မွာမို႕
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဆီ
လွမ္းလို႔ခ်ီခဲ႔သည္
ခပ္တည္တည္ပဲေနာ္...

ရဲေဖာ္ရဲဖက္
ကဲဖက္ေတာ္အေပါင္းအား
ေဒါင္းေတာက္မွ်ရွာေဖြစဥ္
ေက်ာင္း၀င္းမဟာ
လမ္းတစ္ေနရာမွာ
ဆံုခဲ႔တဲ႔မ်က္၀န္း
လွရက္လြန္းတာေၾကာင္႔
ႏွစ္သစ္အစမွာ
ေမ႔မရစရာၿဖစ္ခဲ႔ၿပီ...

ေနာက္တစ္မနက္
ေက်ာင္းၿပန္အတက္မွာ
ႏွလံုးသားသခင္
ထိုမ်က္၀န္းရွင္ေလး
ရွာမယ္႔အေရးေတြးၾကည္႔ၿပန္ေတာ႔
ကၽြန္မမွတ္မိသည္က
သူ၏မ်က္၀န္း
လွလြန္းသည္သာ
ရွိခဲ႔ၿပီမို႔..............

****ေနေလာင္ circuit တို႔၏သမိုင္း ဆိုတဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးထဲက ကၽြန္မရဲ႕ကဗ်ာေလးပါ... ရူးလို႔ေကာင္းဆဲအရြယ္က ေရးခဲ႔တာေပါ႔... ****

အေဖာ္


"ခ်စ္တယ္" ဆိုတဲ႔စကား
အလွအပေတြထံုမႊန္းထားတဲ႔
ပန္ၾကားလႊာေလးတစ္ရြက္
ရုတ္တရက္ ဖတ္မိခဲ႔တုန္းက
ကၽြန္မရဲ႕အေဖာ္က....... ရင္ခုန္ၿခင္း...

ညအခါေလးေ၀းရတာကို
တစ္ဘ၀ တစ္ကမာၻလားေတြးရတယ္ဆိုတဲ႔
စာပုလဲသြယ္တစ္ကံုး
အၿပံဳးနဲ႔ဖတ္ခဲ႔ရၿပန္ေတာ႔
ကၽြန္မရဲ႕အေဖာ္က....... ၾကည္ႏူးၿခင္း...

"ေမ႔လိုက္ေတာ႔" ဆိုတဲ႔စကား
တန္ဆာေတြဆင္မထားတဲ႔
လမ္းခြဲစာေလးတစ္ရြက္
တုန္လႈပ္စြာဖတ္ခဲ႔ရတုန္းက
ကၽြန္မရဲ႕အေဖာ္က........ ေၾကကြဲၿခင္း...

"မဂၤလာ" ဆိုတဲ႔စကား
ပကာသနေတြၿခံဳလႊမ္းထားတဲ႔
လက္ထပ္ဖိတ္စာေလးတစ္ရြက္
မ်က္ရည္နဲ႔ဖတ္ေနခဲ႔ရၿပန္ေတာ႔
ကၽြန္မရဲ႕အေဖာ္က........ အထီးက်န္ၿခင္း...

ကဲ.... ဘယ္႔ႏွယ္လဲေမာင္...
ရွင္ထားရစ္ခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္မ
ဘယ္တုန္းကမွ အေဖာ္မမဲ႔ခဲ႔ပါဘူး..ေနာ္.....

****၂၀၀၄ ၾသဂုတ္လရဲ႕ အပ်ိဳစင္မဂၢဇင္းမွာ ေဖာ္ၿပခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ကဗ်ာေဟာင္းေလးပါ****

Wednesday, September 22, 2010



အဲဒီညကေပါ႔...
ငါ႔ရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြဟာ
နာရီလက္တံေတြကို
တေရြ႕ေရြ႕ခိုစီးေနခဲ႔တယ္...

ဒီဂရီသံုးရာ႔ေၿခာက္ဆယ္ကို
အၾကိမ္ၾကိမ္လွည္႔ပတ္မိတာနဲ႔အမွ်
ငါ႔ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နံရံေတြလည္း
တစတစၿပိဳက်ခဲ႔ရေပါ႔...

အလင္းေရာင္ကိုတမ္းတစြာနဲ႔
ေခါင္းေမာ႔ၾကည္႔မိေတာ႔
ၿဖဴဆုတ္ဆုတ္မ်က္ႏွာၾကက္က
ငါ႔ကို ေလွာင္ရယ္ေနတယ္...

ေၾသာ္...
နံရံေၿခာက္ခုရဲ႕ၾကား
ငါတစ္ေယာက္တည္းပါလား...

ငါ႔နံေဘးမွာေတာ႔
ဆြံ႕အေနတဲ႔
တယ္လီဖုန္းေလးကလြဲလို႔...........

ပန္းဘ၀

ေနေရာင္ေတြမခ
အပူဒဏ္ေတြေ၀းေလစြရယ္လို႔
ေအးလွၿပီမထင္လိုက္ပါနဲ႔...

ေနၿခည္ေအာက္မွာ
ေရႊရည္လႊမ္းလို႔လန္းဆန္းလိုေပမယ္႔
ဒို႔ေလ...
ေလာင္းရိပ္မိတဲ႔ပန္းရယ္မို႔.......

အဲဒီေန႔က

အဲဒီေန႔က မိုးရြာေနခဲ႔တယ္
သဲသဲမည္းမည္း
မစဲစတမ္း ပြဲၾကမ္းခဲ႔တဲ႔မိုး...

အဲဒီေန႔က...
ငါ႔နားထဲ အထပ္ထပ္ရိုက္ခတ္ေနခဲ႔တဲ႔
ပဲ႔တင္သံေတြဟာ
မိုးခ်ဳန္းသံေတြလား???
လြတ္လပ္ခြင္႔ေပးပါေတာ႔ဆိုတဲ႔
နင္႔ရဲ႕ေတာင္းဆိုသံေတြလား???

အဲဒီေန႔က
ငါ႔ပါးၿပင္ေပၚ
အဆက္မၿပတ္ စီးဆင္းေနခဲ႔တာေတြဟာ
ပူေလာင္တဲ႔ ငါ႔မ်က္ရည္ေတြလား???
ေအးစက္စက္ မိုးေရေတြမ်ားလား???

အဲဒီေန႔က
ငါ႔ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးသားအစံုဟာ
အခ်စ္လြန္လို႔ ႏြံနစ္ခဲ႔ရတာလား???
ၾကင္နာလြန္းတတ္ခဲ႔လို႔
နာက်င္ခဲ႔ရတာလား???

ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ႔..
အဲဒီေန႔ကမိုးရြာေနခဲ႔တယ္
သဲသဲမည္းမည္း
မစဲစတမ္း ပြဲၾကမ္းခဲ႔တဲ႔မိုး......

မူပိုင္



ကၽြန္မရင္တြင္း
ခို၀င္ဖြဲ႔တည္
ရင္ခုန္ၿခင္းသည္... ေမာင္႔အတြက္...

ကၽြန္မရင္တြင္း
တမ္းတၿဖစ္တည္
ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းသည္... ေမာင္႔အတြက္...

ကၽြန္မရင္တြင္း
ခိုင္မာေဆာက္တည္
ယံုၾကည္ၿခင္းသည္... ေမာင္႔အတြက္...

ကၽြန္မရင္တြင္း
ညင္သာစီးဆင္း
ၾကင္နာၿခင္းသည္... ေမာင္႔အတြက္...

ခို၀င္လာတဲ႔ ရင္ခုန္ၿခင္း..
တမ္းတမိတဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္း..
ခိုင္မာသြားတဲ႔ ယံုၾကည္ၿခင္းႏွင္႔...
ညင္သာလြန္းတဲ႔ ၾကင္နာၿခင္းအားလံုးတို႔သည္..
ခ်စ္ၿခင္းေစရာ ေမာင္႔ထံသို႔သာ.....

ဒီကဗ်ာေလးကို လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၆ ႏွစ္ေလာက္က ေမာင္႔အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အၿဖစ္ ေရးေပးခဲ႔တာပါ... ကၽြန္မေရးတဲ႔ ကဗ်ာေတြကို နားမလည္ဘူးဆိုလို႔ အရိုးရွင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားထားရတာေလ... ဒီကဗ်ာကိုေတာ႔ နားလည္ပါသတဲ႔... ေတာ္ေသးတာေပါ႔ေနာ္... :)

ခေရ



ႏွင္းအဆမ္းမွာ
ၿဖန္းခနဲပြင္႔
လန္းဆန္းမာန္၀င္႔မယ္မွမၾကံေသး
ေလသင္႔ရာ ေၾကြလြင္႔ရၿပီ
ဒို႔ေလ.... ခေရပြင္႔ေလးေပါ႔....

ေၿမထက္ကေကာက္ကာယူမယ္႔...
ေရႊလက္ကိုေတာင္႔တေနဆဲ...
ေဟာ... ေၿခတစ္ဖက္...
ဒို႔... ေၾကပ်က္ရေတာ႔မယ္ေလ...

ရင္ခြင္ရဲ႕အလင္း


အရင္တုန္းကေပါ႔...
ငါ႔ရင္ခြင္ေၿမတလင္းမွာ
လေရာင္က်င္းလို႔လင္းခဲ႔ဖူးပါရဲ႕...

ရက္စက္မႈတိမ္လႊာအဖံုးမွာ
အမုန္းဆိုတာမရွိေပမယ္႔..
ရႈံးၿပီဆိုတဲ႔အသိက
ရင္ကိုထိမွန္ေပါက္ကြဲေစတယ္...

လေရာင္မရွိတဲ႔
ညေမွာင္အတိမွာ
လမ္းေပ်ာက္လုဆဲ ငါ႔၀ိဥာဥ္အတြက္...
ႏွလံုးသားကိုမီးစာတင္..
ႏွလံုးေသြးကိုေလာင္စာၿပဳလို႔..
ခုခ်က္ခ်င္းေလာင္ကၽြမ္းကာလင္းေစမယ္..
လမင္းရဲ႕အလင္း....
မင္းမရွိလဲၿဖစ္ပါတယ္...

ဒီကဗ်ာေလးက ဒုတိယႏွစ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စုၿပီး ပထမဆံုးထုတ္ၿဖစ္တဲ႔ ေနေလာင္ circuit တို႔ရဲ႕သမိုင္းဆိုတဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္ထဲကေလ... အဲဒီစာအုပ္ထြက္ၿပီး ေနာက္တေန႕လဲက်ေရာ ရည္းစားေဟာင္းက ကိုယ္ေပးထားဖူးတဲ႔ လက္ေဆာင္ေတြေရာ စာေတြေရာ ၿပန္လာေပးသြားေလရဲ႕... သူ႕နာမည္က လေရာင္ တဲ႔...